Z cyklu niewidocznych

Jutro wróci S. i pozwoli mi się wziąć
na spacer po ciemnych parkach.
„Tylko nie pisz o mnie wierszy” – zażądała wyjeżdżając.
Nie potrafię odmówić - obiecała, że przywiezie mi statek
i piracika, bym poczuł się męsko.
Poza tym S. upierze moją bieliznę i ugłaszcze blizny, wiem,
gdyż robi tak po każdej nieobecności.

Jutro S. wróci i pozwoli mi
zamknąć się w butelce w towarzystwie piracika .
Będziemy rozmawiać na tematy i podglądać czeszącą się
ku mojej męskości.

Pojutrze wyjedzie zatrzaskując korek,
a stateczek znów zatonie.

Bruegel

Płodność przechodzi w aborcję,
wiosna w bezkrólewie.

Buty krążą jak satelita wokół przydrożnych kawiarni.
Pan Andrzej chciałby umieć latać, więc macha na przechodniów
posklejanymi palcami.
Na ławce mały Albercik dzielnie stapia świecę,
a bezdomny grzechocze kompletem kluczy.

Wrona licytuje się z krukiem,
przeżuwając słońce zuchwałym dziobem.

Lalapapa

Zapragnąłem rytuału lecz zostałem ochrzczony
do granic możliwości chciałem podróżować
na niebieskim rowerku
lub oszklonym

zbyt długo nikt nie strzelał do papieża
więc umiera tylko z nudów na klęczkach
głodnej tralartyrologii

Odkąd zostałem mężczyzną częściej myślę
albo nie gwałcę gwiazdy papierosem
przypalam im warkocze

tak oszklonym